Minęły 74 lata od bestialskiego mordu w Pasiekach [ZDJĘCIA]

5 czerwca minęła 74. rocznica zamordowania przez okupantów niemieckich 53 obywateli polskich w miejscowości Pasieki, gm. Goworowo, w powiecie ostrołęckim. W związku z tym wydarzeniem odbyły się uroczystości upamiętniające pomordowanych.

15 marca 1943 roku został powołany na stanowisko starosty powiatowego i radcy rządowego w Ostrowi Mazowieckiej dr Reinhold Ekert, od września 1939 r. zatrudniony w okręgu krakowskim 69. Polski ruch oporu wydał na Ekerta wyrok śmierci, który wykonano nań w Ostrowi Mazowieckiej 25 maja przed godziną 8, kiedy dygnitarz hitlerowski jechał powozem do biura Starostwa Powiatowego. Już w kilka godzin po zamachu dokonano w mieście masowych aresztowań zakładników. Akcją objęto również pobliskie wsie: Bąkówkę, Komorowo Stare, Koziki, Lubiejewo, Popielarnie, Rogóźnię, Sielc. Władysław Szołkowski, jeden z aresztowanych zakładników w Rogóźni, podaje, że schwytano 220 osób, które przetrzymywano początkowo w „Browarze", a następnie w „Czerwoniaku". W Ostrowi Mazowieckiej grasowały patrole policyjne i wojskowe, które strzelały do spotkanych ludzi. W pamięci miejscowej ludności utkwiły głównie zbrodnie dokonane w nocy z 25 na 26.

Od zamachu terror okupanta niemieckiego wzmógł się, aresztowano i mordowano obywateli polskich w okolicznych miejscowościach, i być może, a raczej na pewno i Pasieki stały się ofiara tego terroru, a raczej ci co podróżowali w tym dniu koleją z Wyszkowa do Ostrołęki. Z opowiadań rodzinnych wiemy, że dodatkową iskrą była kradzież gęsi kierownikowi magazynów dla armii niemieckiej, jaki był wybudowany w Pasiekach. Niemiec ten zgłosił kradzież do gestapo w Ostrowi Mazowieckiej.

Niemcy będąc na fali terroru zorganizowali łapankę na przyjeżdżający pociąg na stację PKP w Pasiekach, przypuszczali że to handlarze przyjeżdżający na wieś za prowiantem, są sprawcami kradzieży. Wyciągnęli wszystkich z pociągu, oddzielili mężczyzn od kobiet i dzieci, i zaczęli mordować. Z 55 mężczyzn rozstrzelali 53, z opowiadań wiem, że jednego wartownik puścił, gdy przyszło do niego dziecko, kazał mu zabierać dziecko i uciekać, więc wziął je na ręce i pobiegł w uliczkę, obecna nazwa „Stawowa” i skierował się w kierunku wsi Ponikiew Mała.

Drugi, prawdopodobnie postrzelony uciekł w kierunku wsi Kobylin, z opowiadań wiemy, że był taki epizod, i był przez kogoś leczony.
Wydarzenie to zapomniane przez lata, pamiętali o nim tylko niektórzy mieszkańcy okolicznych wsi, zapalając znicze 1 listopada i w rocznicę wydarzeń.

Koło gminne PiS w Goworowie od dwóch lat publicznie przypomina o tym bestialskim morderstwie i 5 czerwca składa hołd pamięci pomordowanym. Wczoraj w miejscu mordu złożono wieńce i znicze, odmówiono modlitwę. Jak zaznaczają uczestnicy uroczystości, pamięć o ofiarach jest powinnością i obowiązkiem.