"DBAM O ODDECH - Profilaktyka chorób układu oddechowego w powiecie ostrołęckim"

Mniej zachorowań na choroby układu oddechowego, zwiększenie świadomości dotyczącej profilaktyki zdrowia, akcje promocyjno informacyjne, badania przesiewowe to najważniejsze działania w ramach projektu „Dbam o oddech - profilaktyka chorób układu oddechowego w powiecie ostrołęckim”.

Powiat ostrołęcki właśnie przystąpił do jego realizacji. Projekt ten otrzymał wsparcie z Norweskiego Mechanizmu Finansowego 2009 – 2014 oraz budżetu państwa.

Wniosek powiatu otrzymał wysoką lokatę na liście rankingowej ubiegających się o dofinansowanie powiatów w Polsce.

O fundusze te mogły starać się jedynie uprawnione do tego powiaty. Powiat ostrołęcki był wśród 156 tego typu samorządów. Lista uprawnionych powiatów przygotowana została na podstawie standaryzowanego wskaźnika umieralności 2009- 2011 w Polsce w kategoriach: umieralność ogółem, nowotwory złośliwe ogółem, choroby układu krążenia, choroby układu oddechowego, choroby układu trawiennego oraz przyczyny zewnętrzne. Na terenie powiatu ostrołęckiego odnotowano wysoki wskaźnik umieralności z przyczyn chorób układu oddechowego. Stąd też potrzeba na szeroko zakrojone działania związane m.in. z profilaktyką zdrowia, która to w konsekwencji przyczyniłaby się do zmniejszenia zachorowań na tego typu schorzenia.

Projekt pn. „Dbam o oddech- profilaktyka chorób układu oddechowego w powiecie ostrołęckim” będzie realizowany przez powiat ostrołęcki od stycznia 2015 roku do kwietnia 2016 roku.

Fundusz Norweski

Norweski Mechanizm Finansowy oraz Mechanizm Finansowy Europejskiego Obszaru Gospodarczego (czyli tzw. fundusze norweskie i fundusze EOG) są formą bezzwrotnej pomocy zagranicznej przyznanej przez Norwegię, Islandię i Liechtenstein nowym członkom UE. Fundusze te są związane z przystąpieniem Polski do Unii Europejskiej oraz z jednoczesnym wejściem naszego kraju do Europejskiego Obszaru Gospodarczego (UE + Islandia, Liechtenstein, Norwegia). W zamian za pomoc finansową, państwa-darczyńcy korzystają z dostępu do rynku wewnętrznego Unii Europejskiej (choć nie są jej członkami). Obecnie jest realizowana druga edycja funduszy norweskich i EOG (lata 2009 - 2014).

Głównymi celami funduszy norweskich i funduszy EOG są: przyczynianie się do zmniejszania różnic ekonomicznych i społecznych w obrębie Europejskiego Obszaru Gospodarczego oraz wzmacnianie stosunków dwustronnych pomiędzy państwami-darczyńcami a państwem-beneficjentem. Wspieranie nowych członków UE w jej rynku wewnętrznym oraz wspieranie dwustronnej współpracy. Środki te kierowane są do wszystkich instytucji sektora publicznego i prywatnego oraz instytucji pozarządowych danego kraju. Minimalna kwota dofinansowanie pojedynczego projektu to 250 000 euro.
Odbiorcami funduszy norweskich oraz funduszy EOG jest łącznie 16 krajów UE – czyli 12 państw, które przystąpiły do wspólnego rynku w roku 2004 i roku 2007, oraz Hiszpania, Portugalia i Grecja i Chorwacja.

Pomoc kierowana jest do najmniej zamożnych krajów Unii Europejskiej o najniższym PKB  . Kraje EFTA (Islandia, Liechtenstein, Norwegia) w zamian oczekują możliwości korzystania ze swobód jednolitego rynku. W projekcie na lata 2004–2009 Polsce przyznano w ramach Norweskiego Mechanizmu Finansowego 263,938 mln euro (w ramach obu funduszy przyznano 533,51 mln euro).

Łączna kwota drugiej edycji funduszy norweskich i EOG to 1,798 mld euro. Alokacja dla Polski wynosi 578,1 mln euro, włączając w to koszty zarządzania funduszami ponoszone przez stronę darczyńców oraz przez stronę polską.
Generalnie, wnioskodawcami mogą być podmioty prywatne czy też publiczne, komercyjne bądź niekomercyjne, oraz organizacje pozarządowe ustanowione jako podmiot prawny w Polsce, jak również organizacje międzyrządowe działające w Polsce. Dla każdego z programów zostanie ustalony katalog podmiotów, które będą mogły ubiegać się o dofinansowanie.

W ramach funduszy norweskich i EOG wydzielono kilkanaście programów (obszarów wsparcia). W ramach danego programu będzie można uzyskać dofinansowanie na projekty o podobnej tematyce.

Wśród programów znalazło się wiele obszarów z pierwszej edycji funduszy norweskich i EOG. Przede wszystkim należy wymienić: ochronę środowiska (w tym energię odnawialną), dziedzictwo kulturowe, zdrowie, badania naukowe i stypendia. Wyodrębniono też programy dotyczące strefy Schengen i spraw wewnętrznych, w tym więziennictwa i przeciwdziałania przemocy. Podobnie jak w pierwszej edycji, duży nacisk położono na wzmacnianie społeczeństwa obywatelskiego. Pojawiły się też zupełnie nowe tematy, jak godna praca i dialog trójstronny, a także współpraca samorządów w zakresie rozwoju regionów.

Za realizację każdego z programów odpowiadają instytucje/organizacje, które specjalizującą się w danej dziedzinie, np. w przypadku zdrowia – Ministerstwo Zdrowia. Instytucje te pełnią funkcję tzw. Operatora programu. W niektórych programach, Operatorzy współpracują z podmiotami z państw-darczyńców.

Wybór projektów do dofinansowania w znacznej mierze odbywa się na podstawie konkursów, ogłaszanych przez operatorów w ramach poszczególnych programów. Ponadto realizowane są tzw. projekty predefiniowane (projekty "z góry" wskazane do realizacji).