O celach śmierci i zbrodniach PRL-u. Spotkanie z Wacławem Sikorskim [ZDJĘCIA]

W klubie "Oczko" odbyło się spotkanie z Wacławem Sikorskim. Jeden z niewielu już żyjących więźniów, który był torturowany i skazany na karę śmierci w czasach PRL-u.

W trakcie spotkania opowiedział o zbrodniach i o tym, co działo się w celach śmieci.

Wacław Sikorski służył jako sanitariusz w VI Obwodzie AK Praga w czasie powstania warszawskiego. Po jego upadku wraz z rodziną schronił się w Choszczówce. W październiku 1944 został wcielony do 9. Pułku Zapasowego Ludowego Wojska Polskiego stacjonującego na Majdanku. Następnie skończył Oficerską Szkołę Łączności w Zamościu ze specjalnością radiotelegrafisty. W 1945 został na krótko wcielony do 17. Dywizji Piechoty Ludowego Wojska Polskiego, a następnie do Wojsk Ochrony Pogranicza.

W czasie służby w wojsku związał się z zrzeszeniem Wolność i Niezawisłość oraz PKB Start. Z tego powodu został aresztowany 28 lipca 1948 roku i oskarżony o szpiegostwo, rozpracowywanie Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego oraz wskazywanie sowieckich oficerów w LWP. Po aresztowaniu osadzony w piwnicy budynku na rogu Oczki i Chałubińskiego w Warszawie, następnie przeniesiony do więzienia UB na ulicę Koszykową, a później na Pawilon 10. więzienia mokotowskiego. Tam od sierpnia do grudnia 1948 roku był torturowany w celu wymuszenia i podpisania fałszywych, obciążających go zeznań.

22 stycznia 1949 w procesie kiblowy głównym zarzutem było szpiegostwo. Procesowi przewodniczył sędzia Roman Różański.  Wacław Sikorski został skazany na karę śmierci.

Wyrok w wyniku ułaskawienia przez Bolesława Bieruta w kwietniu 1949 zamieniono na dożywocie.

Jesienią 1949 roku Sikorski został przeniesiony do więzienia w Rawiczu. Tam zachorował na gruźlicę. Następnie był osadzony we Wronkach, a w 1953 roku na krótko w więzieniu w Sztumie. W 1955 roku nie zgodził się na donoszenie do władz więzienia w zamian za wstawiennictwo przy złagodzeniu wyroku. Najdłużej, sześć lat, spędził w więzieniu w Rawiczu, częściowo na oddziale dla gruźlików. Wyszedł na wolność 8 lutego 1956.

Spotkanie odbyło się w sobotę 22 lutego.

Biografia za wikipedia.pl