Rządził Ostrołęką 100 lat temu. Wyzwania były wtedy zgoła inne

W okresie międzywojennym włodarze Ostrołęki mieli zupełnie inne priorytety. Kluczowe było porządkowanie miasta i uruchamianie miejsc użyteczności publicznej, które miały służyć mieszkańcom. Burmistrzowie miast w 1923 roku zebrali się w Warszawie, by dyskutować o wyzwaniach samorządu. Ostrołękę reprezentował burmistrz Władysław Banach.

Wczoraj opisywaliśmy historię burmistrza Ostrołęki Kazimierza Piotrowskiego, który sprawował władzę w mieście w latach 1927-1930, po czym został wiceprezydentem Białegostoku. Czas przypomnieć jednego z jego poprzedników.

Od 17 grudnia 1918 roku funkcję burmistrza Ostrołęki sprawował Władysław Banach.

W Ostrołęce wybory do rady miejskiej odbyły się 11 marca 1919 roku. Wybrano 24 radnych, w tym 19 Polaków oraz 5 Żydów. Byli to głównie kupcy, rzemieślnicy i rolnicy. Pełniący obowiązki burmistrza Banach został pełnoprawnie wybrany burmistrzem na posiedzeniu Rady Miejskiej 31 marca 1919 roku i sprawował to stanowisko aż do 1926 roku (z krótką przerwą w 1920 roku, gdzie pojawił się komisarz wojenny Borys Morozow).

Władze miejskie, na czele z burmistrzem Banachem, działały wówczas intensywnie w kierunku poprawy wyglądu miasta.

Porządkowano ulice, usuwano gruzy, kończono remonty domów, zwłaszcza budynków potrzebnych do celów publicznych. Z funduszy państwowych odbudowano gmachy poczty i starostwa, zachowując ich klasyczną architekturę. W 1924 r. zakończono budowę ratusza. Urządzono również łaźnię miejską i uruchomiono kino

- pisał Czesław Parzych w Zeszytach Naukowych OTN z 1989 r.

Władysław Banach na zjeździe burmistrzów

Ślad burmistrza Banacha pojawia się również podczas zjazdu burmistrzów, który odbył się w dniach 16-17 marca 1923 r. w Warszawie za pośrednictwem biura Związku Miast Polskich. Władysław Banach znalazł się wówczas w gronie 72 obecnych w stolicy burmistrzów.

Miasta były wówczas w bardzo trudnej sytuacji finansowej, stąd pojawił się projekt ministerstwa skarbu o sanacji finansów miejskich. W projekcie zapisano, że miastom należy zapewnić wpływy w postaci dodatków do państwowych podatków. Podczas zjazdu w 1923 r. przygotowano petycję do Sejmu w sprawie wydzielenia miast powyżej 10 tysięcy ludności oraz miast powiatowych ze związków komunalnych powiatowych. Podpisał ją też burmistrz Banach.