Adwent 2025 – czas radosnego oczekiwania. „Uczniowie – misjonarze"

W pierwszą niedzielę Adwentu Kościół katolicki rozpoczął nowy rok liturgiczny 2025/2026. W ostrołęckiej farze wierni wysłuchali szczególnego przesłania dotyczącego znaczenia tego wyjątkowego okresu oraz hasła duszpasterskiego na nadchodzący rok.

W wyjątkowym czasie Adwentu duchowni wzywają wiernych do codziennej modlitwy, by dobrze przeżyć ten wyjątkowy czas. Każdy nowy rok liturgiczny rozpoczyna się od Adwentu, który jest czasem radosnego oczekiwania na przyjście Jezusa. Jak podkreślono podczas pierwszej niedzieli Adwentu, to nie jest tylko przygotowanie na kolejne święta Bożego Narodzenia, na pamiątkę pierwszego przyjścia Pana, ale jest to również przygotowanie na ostateczne przyjście Chrystusa na końcu czasów.

Adwent rozpoczyna nowy rok liturgiczny i duszpasterski 2025/2026. Hasło programu duszpasterskiego dla Kościoła w Polsce na ten rok brzmi: „Uczniowie – misjonarze". W ciągu tego roku wierni mają podążać ku dojrzałemu zjednoczeniu z Bogiem i z drugim człowiekiem. Chodzi o to, aby w pełni poczuć się uczniami w szkole Pana Jezusa, gdzie Go słuchamy, budujemy i umacniamy z Nim więź, aby przemieniać się na jego wzór, aby go naśladować i świadczyć o nim pomiędzy ludźmi.

Czas refleksji i przemiany

Adwent to szczególny okres w kalendarzu liturgicznym, który trwa cztery tygodnie przed Bożym Narodzeniem. To czas wyciszenia, refleksji i duchowego przygotowania. Wierni są zachęcani do pogłębienia swojej relacji z Bogiem poprzez modlitwę, post i uczynki miłosierdzia. Tegoroczne przesłanie szczególnie podkreśla aspekt misyjny – każdy ochrzczony jest wezwany nie tylko do bycia uczniem Chrystusa, ale również do dzielenia się swoją wiarą z innymi, do bycia misjonarzem w swoim codziennym życiu.

Duchowni zapraszają wszystkich wiernych do aktywnego uczestnictwa w życiu parafii w nadchodzącym roku liturgicznym. To czas, by na nowo odkryć piękno swojej wiary i znaleźć sposoby, aby ją przekazywać innym – w rodzinie, w pracy, w swoim środowisku. Adwent 2025 to początek duchowej podróży, która ma prowadzić do głębszej więzi z Bogiem i bliźnimi, do autentycznego życia wiarą i świadectwa o niej w codzienności. Na Adwent składają się cztery niedziele adwentowe, w pierwszą z nich rozpoczyna się w Kościołach chrześcijańskich rok liturgiczny.

Symbole Adwentu – głębsze znaczenie

W okresie Adwentu dominuje w liturgii kolor fioletowy. W Kościele katolickim kapłan zakłada na mszy świętej ornat w kolorze fioletowym. Jest on znakiem żałoby i pokuty, ale symbolizuje również skruchę, pokorę, a także dostojność. Fiolet, jako że jest zmieszaniem dwóch kolorów: czerwonego (wyraża to, co duchowe) i niebieskiego (wyraża to, co cielesne), symbolizuje również walkę między duchem a ciałem, a także wskazuje nam na moment Wcielenia Chrystusa, który zjednoczył w sobie to, co boskie i to, co cielesne. W trzecią niedzielę kapłan zakłada ornat w kolorze różowym, który może być zastąpiony fioletowym.

Wieniec adwentowy, w formie okręgu, składa się z gałązek choinki, na których umieszcza się cztery świece, symbolizujące cztery niedziele Adwentu. Co niedzielę zapala się kolejną świecę. Pierwsza świeca jest świecą pokoju, druga wiary, trzecia miłości, czwarta nadziei. Elementy wieńca symbolizują wspólnotę oczekującą w nadziei i radości na przyjście Pana. 

Kalendarz adwentowy to specjalny kalendarz służący do odliczania dni od pierwszego dnia Adwentu do Wigilii Bożego Narodzenia. Pomysł pochodzi z XIX wieku od niemieckich luteran. Zwyczaj ten znany jest i pielęgnowany w wielu krajach na całym świecie w rodzinach chrześcijańskich. Został mocno skomercjalizowany, ale można z dziećmi zrobić swój kalendarz. 

W Adwencie Kościół czci Maryję poprzez Mszę świętą zwaną Roratami. Msza święta roratnia odprawiana jest przed świtem jako znak, że na świecie panowały ciemności grzechu, zanim przyszedł Chrystus – Światłość prawdziwa. Na Roraty niektórzy przychodzą ze świecami, dzieci robią specjalne lampiony, by zaświecić je podczas Mszy świętej i wędrować z tym światłem do domów.

Lampion adwentowy to rodzaj lampki, której ścianki przypominają gotyckie witraże z symbolami chrześcijańskimi lub scenami biblijnymi. Wewnątrz lampionu umieszcza się świece lub małą żarówkę na baterię. Lampionami oświetla się pierwszą część mszy świętej roratnej, podczas której w kościele pogaszone są światła i panuje symboliczna ciemność.