Pożegnanie Ludwiki Gołąbek "Ludki". Nauczycielka z powołania, uczestniczka Powstania Warszawskiego

W Legionowie pożegnano Ludwikę Gołąbek ps. "Ludka" - mieszkankę gminy Czerwin, zasłużoną nauczycielkę, harcerkę "Szarych Szeregów", sanitariuszkę i łączniczkę Powstania Warszawskiego.

Ludwika Gołąbek z d. Romanowska urodziła się 5 wrześ­nia 1926 r. w Śniadowie. Była córką Hieronima i Marii z Wasi­lewskich. Od 1930 r. państwo Romanowscy mieszkali w Legionowie.

Była to rodzina o silnych tradycjach patriotycznych i woj­skowych. Matka Ludwiki w 1920 r. zgłosiła się na ochotnika do wojska. Jako legionistka uczestniczyła w Bitwie Warszawskiej. Awansowana do stopnia podporucznika Wojska Polskiego. Została odznaczona honorowym krzyżem „Obrońcy Ojczyzny 1918 – 1921”. Ojciec, po wybuchu II wojny światowej, był więźniem Workuty, a później żołnierzem 2. Korpusu Wojska Polskiego, 3. Dywizji Strzelców Karpackich. W stopniu starszego sierżanta walczył pod Monte Cassino, o Ankonę i Bolonię.

Szesnastoletnia Ludwika – podobnie jak jej obie siostry, Bronisława Romanowska - Mazur i Janina Romanowska - Kantor, wstąpiła w 1942 roku do konspiracyjnej drużyny „Las” Szarych Szeregów w Legio­nowie. Złożyła przyrzeczenie i przeszła szkolenie łączniczki i sanitariuszki. W czasie walk powstańczych w Legionowie pełniła służbę sanitariuszki i łączniczki przy oddziałach I batalionu I Rejonu (pułku) „Marianowo-Brzozów” VII Obwodu „Obroża” Armii Krajowej, zgrupowanych w lesie na Bukowcu przy Szosie Warszawskiej.

Po wojnie osiągnęła wykształcenie pedagogiczne. Została nauczycielem chemii i fizyki. Cieszyła się opinią nauczyciela z powołania. W 1949 roku wzięła ślub w Legionowie z Tadeuszem Gołąbkiem. Od 1950 roku do emerytury była kierownikiem szkoły podstawowej w Laskach (pow. ostrołęcki), wychowawcą, osobą kochającą młodzież. Zawsze była wierna zasadom „Bóg, Honor, Ojczyzna” i te zasady przekazywała uczniom i swoim dzieciom.

W wieku 33 lat została wdową z czwórką dzieci. Najmłodszy Zbigniew miał zaledwie rok. Dzięki pomocy swojej mamy łączyła pracę zawodową z opieką nad dziećmi. Po przejściu na emeryturę nadal współpracowała z młodzieżą. Podczas spotkań dzieliła się wspomnieniami i przekazywała młodzieży wartości patriotyczne.

Należała do legionowskiego oddziału Stowarzyszenia Szarych Szeregów. Była kapitanem Wojska Polskiego w stanie spoczynku. Posiadała odznaczenia: Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Armii Krajowej, Srebrny Krzyż Zasługi dla ZHP, medal „Za Warszawę 1939-1945”, odznaki: „Akcja Burza” i „Weteran Walk o Niepodległość”, Odznakę Honorową „Pamięci Krystyny Krahelskiej - Pamięci Powstania Warszawskiego 1944", medal pamiątkowy „Żołnierzom Armii Krajowej społeczeństwo I Rejonu VII Obwodu „Obroża”.

Ostatnie lata życia spędziła w gminie Czerwin, w powiecie ostrołęckim. Odeszła na wieczną wartę 16 grudnia 2021 roku.

Treść pochodzi z pożegnania, jakie odczytano podczas pogrzebu śp. Ludwiki Gołąbek. Bliskim śp. "Ludki" składamy wyrazy współczucia.